Τί είναι ο τένοντας και τι είναι αυτή η μυοσκελετική πάθηση;
Ο τένοντας είναι μια ανατομική δομή, ένας ινώδης συνδετικός ιστός (να το φανταστούμε, ως κορδόνι) και συνδέει το μυ με το κάθε οστό. Είναι η συνέχεια του μυ. Κατ’ αυτόν τον τρόπο πραγματοποιούνται οι κινήσεις στο σώμα μας .Οι τένοντες έχουν σχεδιαστεί για να αντέχουν σημαντικά φορτία.
Παρά την ικανότητα των τενόντων να προσαρμόζονται στη φόρτιση, η επαναλαμβανόμενη χρήση, συχνά οδηγεί σε τραυματισμούς.
Τι είναι η τενοντίτιδα ;
Είναι μια σύνθετη λέξη, η οποία αποτελείται από τον τένοντα και την κατάληξη –ίτιδα (φλεγμονή)
EINAI H ΦΛΕΓΜΟΝΗ ΕΝΟΣ ΤΕΝΟΝΤΑ
Αν ο τραυματισμός , έγινε πριν λίγες μέρες είναι σωστό να λέμε, ότι είναι τενοντίτιδα καθώς παραπέμπει σε μια οξεία (τωρινή) φάση βλάβης .Το άτομο πάσχει από τενοντικό πρόβλημα και υπάρχει φλεγμονή στο σημείο του πόνου.
Αν ο τραυματισμός έγινε εδώ και αρκετό διάστημα και υπάρχει ακόμα ο πόνος, τότε δεν έχουμε τενοντίτιδα αλλά μια τενοντική ίνωση Δεν υπάρχει φλεγμονή αλλά ΕΚΦΥΛΙΣΜΟΣ (τραυματισμός) του τένοντα.
Αν δεν γίνεται η διάγνωση με απεικόνιση τότε ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΛΕΓΜΟΝΗ και είναι ένας χρόνιος τενοντικός τραυματισμός. Μπορεί να υπάρχει πόνος στην περιοχή.
Πώς θα καταλάβω ότι έχω η τενοντίτιδα;
Όλα αυτά οδηγούν σε εξασθενημένη απόδοση του τένοντα, δηλαδή ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΟΤΗΤΑ του ατόμου.
Πώς γίνεται η διάγνωση;
Μία καλή διάγνωση γίνεται με την απεικόνιση :
Aκτινογραφίας (x-ray) που γίνεται κυρίως σε οστικές βλάβες
Αξονικής τομογραφίας (CT) που δίνει αναλυτικές πληροφορίες
Μαγνητικής τομογραφίας (MRI) που ανταποκρίνεται καλύτερα σε ρίξεις τενόντων καθώς υπάρχει περισσότερη ευκρίνεια στην βλάβη
Σημαντικό είναι να αναφερθεί, ότι τόσο η αποκατάσταση, όσο και η προστασία από έναν επανατραυτισμό είναι πρωταρχικής σημασίας .
Ποιες είναι οι πρώτες ενέργειες που μπορούμε να κάνουμε εμείς από το σπίτι ;
o ΠΑΓΟΣ :
Επαναλαμβανόμενες εφαρμογές πάγου τυλιγμένος σε μία πετσέτα για 10 λεπτά με 3-4 φορές/μέρα. ΠΡΟΣΟΧΗ, όχι πάνω από 10 λεπτά ο πάγος μπορεί να προκαλέσει, έγκαυμα από κρυοπάγημα
o ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ :
Μείωση δραστηριότητας = μείωση επαναλαμβανόμενη φόρτιση του τραυματισμένου τένοντα. ΠΡΟΣΟΧΗ η πλήρης ακινητοποίηση πρέπει να αποφεύγεται για την πρόληψη της μυϊκής ατροφίας και καταστροφής του μυός
o ΑΝΑΡΩΠΗ ΘΕΣΗ :
Το τραυματισμένο μέλος (χέρι ή πόδι) τοποθετείται σε ένα ύψωμα από μαξιλάρια (λίγο πιο ψηλά από το επίπεδο της καρδιά). Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την απορρόφηση του οιδήματος από τον ίδιο μας τον οργανισμό.
o ΠΕΡΙΔΕΣΗ :
Η τοποθέτηση νάρθηκα είναι μια εξαιρετικά ειδική περίπτωση Θα πρέπει να έχουν δοθεί οδηγίες από το γιατρό ή τον φυσικοθεραπευτή.
Το κάθε άτομο είναι διαφορετικό επομένως, διαφορετική Προσέγγιση στην κάθε άσκηση, διαφορετικός χρόνος επούλωσης του τραυματισμού, διαφορετικός χρόνος θεραπείας, υπό την καθοδήγηση ΠΑΝΤΑ του φυσικοθεραπευτή .
Σκοπός: Επιστροφή στις ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ και στην ΔΟΥΛΕΙΑ, χωρίς ιδιαίτερο κάματο και πόνο
Bsc, MSc, NDT Φυσικοθεραπεύτρια
Σαντορινιού Μαρία-Γεωργία
ΚΔΗΦ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ
Βιβλιογραφία
Diagnosing Heel Pain in Adults - American Family Physician. (n.d.). Retrieved November 27, 2018, from www.aafp.org/afp
Dos Santos Franco, Y. R., Miyamoto, G. C., Franco, K. F. M., de Oliveira, R. R., & Cabral, C. M. N. (2019). Exercise therapy in the treatment of tendinopathies of the lower limbs: a protocol of a systematic review. Systematic Reviews, 8(1), 142. https://doi.org/10.1186/s13643-019-1058-9
Khan, K. M., Cook, J. L., Kannus, P., Maffulli, N., & Bonar, S. F. (2002). Time to abandon the "tendinitis" myth. BMJ (Clinical Research Ed.), 324(7338), 626–627. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11895810
Kibler, W. B. (2007). Diagnosis, treatment and rehabilitation principles in complete tendon ruptures in sports. Scandinavian Journal of Medicine & Science in Sports, 7(2), 119–129. https://doi.org/10.1111/j.1600-0838.1997.tb00128.x
Magnusson, S. P., Langberg, H., & Kjaer, M. (2010). The pathogenesis of tendinopathy: balancing the response to loading. Nature Reviews. Rheumatology, 6(5), 262–8. https://doi.org/10.1038/nrrheum.2010.43