Τί είναι μία άρθρωση;

Άρθρωση είναι η σύνδεση δύο γειτονικών οστών. Με αυτή την  σύνδεση επιτρέπεται η κίνηση προσφέροντας σταθερότητα και ευκαμψία στο μυοσκελετικό σύστημα. Στην διάρθρωση υπάρχουν δύο αρθρικές επιφάνειες, ο αρθρικός θύλακας και η αρθρική κοιλότητα. Η αρθρική κοιλότητα  περιέχει το αρθρικό υγρό που βοηθάει στην ολίσθηση των αρθρικών επιφανειών.

Σε ορισμένες αρθρικές κοιλότητες (βλ. γόνατο) έχουμε τον αρθρικό χόνδρο. Όταν φθείρεται ο χόνδρος μαζί με την έλλειψη αρθρικού υγρού, τα οστά «τρίβονται» μεταξύ τους με αποτέλεσμα να εμφανίζεται πόνος, φλεγμονή, οίδημα (πρήξιμο), απώλεια κινητικότητας και εξαιτίας της τριβής εμφανίζονται αλλαγές στο σχήμα της άρθρωσης.

Που οφείλεται ο πόνος στα οστά ;

Ο πόνος στα οστά και στις αρθρώσεις μπορεί να συμβεί, ως απόκριση σε πολλές καταστάσεις, όπως σε ένα τραύμα, σε μια λοίμωξη, σε μια φλεγμονή, σε μια αυτοάνοση ασθένεια, σε γενετική ασθένεια και σε παθολογία των αρθρώσεων και των οστών που σχετίζονται με τη γήρανση. Ο πόνος μπορεί να είναι οξύς (π.χ. λόγω τραύματος), επαναλαμβανόμενος (πονάει συνεχόμενα όλη την μέρα και μετά σταματάει κάποια στιγμή) ή χρόνιας φύσης (πονάει συνεχόμενα και δεν σταματάει καθόλου). Ο μυοσκελετικός πόνος μπορεί να οφείλεται σε οστεοαρθρίτιδα, η οποία είναι η πιο κοινή μορφή χρόνιου πόνου και δυσλειτουργίας παγκοσμίως.

Τι είναι η αρθρίτιδα και τι είναι η οστεοαρθρίτιδα;

Η αρθρίτιδα έχει προκαλέσει παγκόσμια ανησυχία για την υγεία και επηρεάζει ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού. Η αρθρίτιδα είναι μια χρόνια εκφυλιστική (τείνει επιδεινώνεται με τα χρόνια) πάθηση που αναφέρεται στον πόνο των αρθρώσεων.

Η οστεοαρθρίτιδα (ΟΑ), είναι η πιο κοινή μορφή αρθρίτιδας που επηρεάζει σημαντικό ποσοστό ηλικιωμένων . Είναι μια προοδευτική και εκφυλιστική ασθένεια των αρθρώσεων που χαρακτηρίζεται από φλεγμονή, χρόνιο πόνο, λειτουργικό περιορισμό και μειωμένη ποιότητα ζωής στον προσβεβλημένο πληθυσμό. Πρέπει να αναφερθεί , ότι δεν επηρεάζεται μόνο ο αρθρικός χόνδρος, αλλά και η ακεραιότητα των γειτονικών ιστών.

Τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας συνήθως περιλαμβάνουν:

·         πόνο στις αρθρώσεις

·         δυσκαμψία ( δυσκολία στην κίνηση, κυρίως το πρωί ή μετά από μια περίοδο αδράνειας)

·         προβλήματα κινητικότητας ( τα οποία αν δεν αντιμετωπιστούν, επιδεινώνονται όσο η ασθένεια εξελίσσεται..)

·         κριγμός (όταν κινεί την άρθρωση, ακούει έναν χαρακτηριστικό ήχο)

·         Πρήξιμο και ευαισθησία

·         Ερυθρότητα (μπορεί να εμφανίσει κοκκινίλα στο σημείο της βλάβης)

Η αιτιολογία και οι βασικοί μηχανισμοί της οστεοαρθρίτιδας και της ρευματοειδής αρθρίτιδας (ΡΑ) είναι περίπλοκοι και ένα σύνολο στοιχείων δείχνει, ότι η εξέλιξη αυτών των καταστάσεων σε ασθενείς μπορεί να οφείλεται κυρίως σε αύξηση του οξειδωτικού στρες και της φλεγμονής.

Έγινε αναφορά για ΡΕΥΜΑΤΟΕΙΔΗΣ ΑΡΘΡΙΤΙΔΑ, τι πάθηση είναι;

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα (ΡA) είναι μια αυτοάνοση χρόνια φλεγμονώδης νόσος των αρθρώσεων, η οποία επηρεάζει επίσης ένα σημαντικό ποσοστό του γενικού πληθυσμού. Μεταξύ των μη φαρμακολογικών προσεγγίσεων, η υγιεινή διατροφή, η απώλειας βάρους και οι παρεμβάσεις άσκησης (Φυσικοθεραπεία) είναι οι κοινώς συνιστώμενες στρατηγικές στη διαχείριση της ΟΑ, ενώ μαζί με τα αντιφλεγμονώδη τρόφιμα και τις συγκεκριμένες βιταμίνες, όπως η βιταμίνη D, έχουν αποδειχθεί ότι μειώνουν τα συμπτώματα της ΡΑ.

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να προκαλέσει μικρή βλάβη στον χόνδρο και στα οστά καθώς και ολική καταστροφή των αρθρώσεων ακόμα και ανικανότητα εκτέλεσης καθημερινών δραστηριοτήτων.

Η έγκαιρη διάγνωση είναι το κλειδί για την βέλτιστη θεραπευτική επιτυχία.

Ο πρωταρχικός στόχος της θεραπείας είναι ο έλεγχος του πόνου και της φλεγμονής, η μείωση της βλάβης των αρθρώσεων και η διατήρηση ή βελτίωση της φυσικής λειτουργίας και της ποιότητας ζωής.

ΠΑΘΟΛΟΓΙΑ        

Αυτή η πάθηση των οστών ή των αρθρώσεων συνοδεύεται γενικά από τοπική απελευθέρωση ορισμένων ουσιών (προ-φλεγμονωδών κυτοκινών, αυξητικών παραγόντων και νευροδιαβιβαστών) που ενεργοποιούν και ευαισθητοποιούν τα αισθητήρια νεύρα με αποτέλεσμα ένα ενισχυμένο σήμα πόνου. Η διαμόρφωση του σήματος του πόνου εντός του νωτιαίου μυελού και του εγκεφάλου οδηγεί στην ανάπτυξη του χρόνιου πόνου.

ΑΣΚΗΣΗ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΑΣΚΗΣΗ..

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας προτείνει τόσο αερόβια ( γρήγορο περπάτημα, κολύμπι, ποδηλασία ό,τι άσκηση αυξάνει τους καρδιακούς παλμούς ) όσο και άσκηση με αντίσταση (ασκήσεις με λάστιχα) κάθε εβδομάδα, κατά άτομο μέτριας έως έντονης έντασης, για ενήλικες ηλικίας > 65 ετών .                                                

Επί του παρόντος, δεν υπάρχει θεραπευτική αντιμετώπιση για ρευματοαρθρίτιδα.                             

Bsc, MSc, NDT Φυσικοθεραπεύτρια

Σαντορινιού Μαρία-Γεωργία

ΚΔΗΦ ΕΦΑΛΤΗΡΙΟ

Βιβλιογραφία

Deane, K. D., Demoruelle, M. K., Kelmenson, L. B., Kuhn, K. A., Norris, J. M., & Holers, V. M. (2017). Genetic and environmental risk factors for rheumatoid arthritis. In Best Practice and Research: Clinical Rheumatology (Vol. 31, Issue 1, pp. 3–18). Bailliere Tindall Ltd. https://doi.org/10.1016/j.berh.2017.08.003

Havelin, J., & King, T. (2018). Mechanisms Underlying Bone and Joint Pain. In Current Osteoporosis Reports (Vol. 16, Issue 6, pp. 763–771). Current Medicine Group LLC 1. https://doi.org/10.1007/s11914-018-0493-1

Hernández-Hernández, M. V., & Díaz-González, F. (2017). Role of physical activity in the management and assessment of rheumatoid arthritis patients. Reumatología Clínica (English Edition), 13(4), 214–220. https://doi.org/10.1016/j.reumae.2016.04.014

Lange, E., Kucharski, D., Svedlund, S., Svensson, K., Bertholds, G., Gjertsson, I., & Mannerkorpi, K. (2019). Effects of Aerobic and Resistance Exercise in Older Adults With Rheumatoid Arthritis: A Randomized Controlled Trial. Arthritis Care and Research, 71(1), 61–70. https://doi.org/10.1002/acr.23589

Malfait, A. M., & Miller, R. J. (2016). Emerging Targets for the Management of Osteoarthritis Pain. In Current Osteoporosis Reports (Vol. 14, Issue 6, pp. 260–268). Current Medicine Group LLC 1. https://doi.org/10.1007/s11914-016-0326-z

Mateen, S., Moin, S., Khan, A. Q., Zafar, A., & Fatima, N. (2016). Increased reactive oxygen species formation and oxidative stress in rheumatoid arthritis. PLoS ONE, 11(4). https://doi.org/10.1371/journal.pone.0152925

Mathiessen, A., & Conaghan, P. G. (2017). Synovitis in osteoarthritis: Current understanding with therapeutic implications. In Arthritis Research and Therapy (Vol. 19, Issue 1). BioMed Central Ltd. https://doi.org/10.1186/s13075-017-1229-9

Scanzello, C. R., & Goldring, S. R. (2012). The role of synovitis in osteoarthritis pathogenesis. In Bone (Vol. 51, Issue 2, pp. 249–257). NIH Public Access. https://doi.org/10.1016/j.bone.2012.02.012

World Health Organization . Global recommendations on physical activity for health. WHO; 2010.